CEMİL ERLERTÜRK (Katır Cemil)

Süleyman Tekil anlatıyor :
1930 yılında yaz tatilini geçirmek için Bozüyük'e gitmiştim. İstasyonun arkasındaki çayırda Allahın günü maç yapardık. Bir gün uzun boylu zayıf bir çocuk geldi. Futbolcu olduğunu, takımımızda oymamak istediğini söyledi. Ne iş yaparsın dedik. Planör Eğitim kursundayım dedi. İnönüdeki Planör kurslarına devam ediyormuş. Takımda yer verdik, bek oynadı, fena değildi. Sonra takıma yerleşti. Bir başka gün bizi uçuşunu seyretmeye davet etti, hayretten dona kaldık.

Yıl 1937, İzmir'de Altay ile maçımız var. Baktım bizim planörcü Cemil Altay'da sağ bek oynuyor. Sertihaşin...Altay kalesine bir korner atışında Cemil topa çıkarken kafasını direğe vurup baygınlık geçirmezmi? Neyseki çabuk toparlandı. Bu Cemil ile ikinci karşılaşmamızdı. Üçüncüsünde aramızda gördük Cemil'i. Bu kez santrfor olarak. Kah Boduri ile benim aramda, kah Gündüz'le Eşfak'ın yanında.

Cemil ileri hatta öyle tehlikeli bir futbolcu öyle gol koklayan bir insandıki onu durdurmak için tüm defansın seferber olması bile kar etmezdi. Bodurinin paslarını çoğu kez değerlendirmesini bilirdi. Cemil bir de psikolojik yönden etkilerdi rakibini. Durmadan saldırır, defansı dağıta dağıta top arardı. Sonra da filelere gönderdiği topu tasik edercesine ikinci kez ağlara vurması rakibi çileden çıkarırdı. Ondan sonra veryansın tekme... Cemil'in yediği tekmenin haddi hesabı yoktu. Cemil'in yediği tekmelerden Boduri de nasibini aldığı için sık sık Cemil'e 'Bre Katır, senin yüzünden ben de tekme yiyorum' diye yakınırdı. Cemil'in en kuvvetli yönü, hareketli toplara iyi vurması ve atakları ile defansı dağıtmasıydı. Cemil Galatasaray'da 6 yıl oynadı.